Położenie: 20o31'50" szer. geogr. E, 50o58'41" dł. geogr. N
Właściciel: Skarb Państwa

Skład na węgiel usytuowany na ogromnym tarasie zakładu wielkopiecowego stanowi południowe zamknięcie dziedzińca fabrycznego.

Obiekt jest murowany z czerwonej cegły oraz z łomów czerwonego piaskowca na zaprawie wapienne. Założony na planie silnie wydłużonego prostokąta. Jest to budynek parterowy, podpiwniczony, obecnie bez dachu. Przy jego południowo-zachodnim narożniku znajduje się skarpa. Od strony północnej zachowane są obecnie jedynie ślady fundamentów, południowa zaś strona jest jednokondygnacyjna, podpiwniczona, w stanie ruiny (E.Krygiel, 1959).

Wnętrze "węgielni" całkowicie odsłania część piwniczną, gdzie znajdują się dwa rzędy potężnych czworobocznych filarów kamiennych, po 12 w szeregu.

Obwodowe ściany nadziemia zachowane są jedynie częściowo. Elewacja zachodnia z zachowanym trójkątnym szczytem posiada ponadto dekoracyjne podziały klasycystyczne.

Rys historyczny

Skład na węgiel w zakładach wielkopiecowych wzniesiony był w latach 1826-1831, według projektu Franciszka Lempego. W latach 1831 - 1873 był własnością Zakładów Górniczych Okręgu Wschodniego. Jest to budynek nieużytkowany, był otynkowany z dachem krytym gontem.

W latach 1873 - 1884 "węgielnia"znajdowała się pod zarządem Kieleckiego Urzędu Powiatowego, później zaś w rękach prywatnych właścicieli. Pod koniec 1955 r. przeszła - od rodziny Płazińskich - na własność Skarbu Państwa.

Obecnie budynek znajduje się w postępującej ruinie (Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa nr 89 - Wojewódzki Konserwator Zabytków).

Obiekt wpisany do rejestru zabytków dnia 20.XII.1956 r. pod nr 89.